Żółtakoziarniniakowe odmiedniczkowe zapalenie nerek

Żółtakoziarniniakowe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest przewlekłą odmianą infekcji odmiedniczkowej, która jest najczęściej wywołana przez pałeczkę okrężnicy Escherichia coli lub pałeczkę odmieńca Proteus mirabilis.

Czynniki ryzyka żółtakoziarniniakowego odmiedniczkowego zapalenia nerek

Czynnikami sprzyjającymi pojawieniu się nieprawidłowości mogą być niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, białaczka, choroby naczyń nerkowych, czy zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego.

Prawie zawsze przyczyną jest przeszkoda w odpływie moczu, w znacznej części przypadków stwierdza się kamicę odlewową z przewlekłym zakażeniem.

Objawy żółtakoziarniniakowego odmiedniczkowego zapalenia nerek

Żółtakoziarniniakowe odmiedniczkowe zapalenie nerek ma zazwyczaj charakter jednostronny. W przebiegu schorzenia często dochodzi do rozwoju ropni korowych, roponercza, czy zaniku czynności nerki. Ten typ zapalenia narządów prowadzi do zniszczenia miąższu nerkowego i zwłóknienia okołonerkowego.

Żółtakoziarniniakowe odmiedniczkowe zapalenie nerek cechuje się występowaniem okresowej gorączki i dolegliwości bólowych okolicy lędźwiowej. U większości pacjentów dochodzi do utraty masy ciała.

Zaostrzenie procesu chorobowego przebiega z typowymi objawami klinicznymi ciężkiego zakażenie układu moczowego, a nieleczone może skutkować rozwojem przetok (połączeń) skórnych lub powstających do światła jelita.

Rozpoznanie żółtakoziarniniakowego odmiedniczkowego zapalenia nerek

Żółtakoziarniniakowe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest trudne do diagnozowania. Często rozpoznanie ustalane jest dopiero po usunięciu nerki z powodu błędu diagnostycznego - u pacjentów z tym schorzeniem rozpoznaje się nowotwór złośliwy nerki.

Podstawowym badaniem obrazowym, wykorzystywanym do diagnostyki żółtoziarniniakowego odmiedniczkowego zapalenia nerek, jest tomografia komputerowa. W ultrasonografii na schorzenie może wskazywać występowanie dużej nerki z obecnością kamieni odlewowych.

Leczenie żółtakoziarniniakowego odmiedniczkowego zapalenia nerek

Stosowanie antybiotyków przez długi okres czasu nie przynosi u większości pacjentów korzystnych efektów terapeutycznych, zwłaszcza, że schorzenie jest często rozpoznawane późno, kiedy czynność nerek jest znacznie upośledzona i stwierdza się inne powikłania tej jednostki chorobowej. Podstawowym postępowaniem pozostaje więc usunięcie chorej nerki.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków
  • "Medycyna wewnętrzna", Gerd Herold i współautorzy, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Urologia. Podręcznik dla studentów medycyny", red. nauk. Andrzej Borkowski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa