Złamania trzonów kości promieniowej i łokciowej

Uraz okolicy przedramienia powoduje, że siła działa na obie kości - promieniową i łokciową, powstaje wtedy złamanie obu kości lub jednej z nich, ale ze współistnieniem zwichnięcia w stawie łokciowym lub nadgarstkowym niezłamanej kończyny.

Rodzaje złamań trzonów kości promieniowej i łokciowej

Wyróżnia się złamanie typu Monteggia (złamanie kości łokciowej ze zwichnięciem promieniowej) i typu Galeazziego (złamana jest kość promieniowa, a do zwichnięcia dochodzi w stawie promieniowo-łokciowym dalszym).

Złamania tego typu objawiają się bolesnością i obrzękiem przedramienia. Pojawia się krwiak w wyniku wynaczynienia się krwi oraz patologiczna ruchomość. Ruchy w stawie łokciowym są utrudnione, a przy poruszaniu ręką występują dolegliwości bólowe.

Leczenie złamań trzonów kości promieniowej i łokciowej

W leczeniu dąży się do nieoperacyjnego ustawienia odłamów. Stosuje się wyciąg ręczny za przedramię ustawione pod kątem prostym.

Ramienny opatrunek gipsowy założony do wysokości pachy od stawów śródręczno-palcowych utrzymuje się nawet do kilku miesięcy. Kiedy postępowanie zachowawcze nie przynosi pożądanego efektu należy uzyskać styczność odłamów metodami operacyjnymi.

W złamaniach z towarzyszącymi zwichnięciami zachowawczo odprowadza się zwichnięcia, a w razie nieskuteczności takiego postępowania należy przeprowadzić zabieg operacyjny odtwarzający prawidłowe stosunki anatomiczne sprzed uszkodzenia.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Chirurgia Podręcznik dla studentów", pod red. Jana Fibaka, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Ginekologia Podręcznik dla lekarzy i studentów" pod red. Zbigniewa Słomko, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Wiktora Degi ortopedia i rehabilitacja", pod red. Witolda Marciniaka i Andrzeja Szulca, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa