Zespół preekscytacji - WPW - Wolff-Parkinson-White

Zespół preekscytacji (WPW, Syndroma Wolff-Parkinson-White, zespół Wolffa-Parkinsona-White) jest zaburzeniem przewodzenia serca. WPW występuje, gdy impuls elektryczny w sercu szerzy się bezpośrednio z przedsion­ków na komory z pominięciem węzła przedsion­kowo-komorowego i pęczka Hissa, a przez pęczek dodatkowy (pęczek Kenta). Umożliwia to pobudzenie części komory poza fizjologicznym pobudzeniem, poprzez pęczek mięśniowy.

Dodatkowy szlak przewodzenia powstaje podczas rozwoju płodowego pierścieni włóknistych. Jest to wrodzona anomalia serca.

Zespół Wolffa-Parkinsona-Whitea w elektrokardiogramie widoczny jest jako skrócenie odcinka PR oraz poszerzenie zespołu QRS, spowodowanym pojawieniem się na ramieniu wstępującym QRS fali delta. W zespole WPW jedna z ko­mór zostaje pobudzona wcześniej, stąd nad dru­gą zwrot ujemny może być opóźniony.

Rozpoznanie zespołu preekscytacji

Zespół WPW jest rozpoznawany w badaniu EKG. Szczegóły zaburzeń przewodnictwa można uzyskać w badaniu EKG pęczka Hissa. Z zespołem WPW związane jest występowanie częstoskurczów, a także może być przyczyną przewodzenia zwrotnego (reentry phenomenon).Zespół rozpoznaje się tylko u tych chorych, u których występuje preekscytacja z tachyarytmią.

Objawy zespołu preekscytacji

Podstawowymi objawami zespołu preekscytacji są liczne tachyarytmie. Chory ma napady kołatania serca i częste omdlenia. Objawy wymagają hospitalizacji.

Leczenie zespołu preekscytacji

W chirurgicznym leczeniu WPW wykonywany jest zabieg ablacji, który polega na przecięciu dodatkowego pęczka (pęczka Kenta). Dla zapobiegania częstoskurczom podawany jest propranolol, przy czym żadne ze znanych leków nie są w stanie całkowicie usunąć arytmię serca.

W ostrej fazie zespołu preekscytacji stosuje się leki antyarytmiczne lub stosuje się kardiowersję. W leczeniu choroby przewlekłej można, oprócz ablacji, zastosować amiodaron czy propafenon.

Żaneta Malec

Bibliografia
  • "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków
  • "Choroby wewnętrzne", Franciszek Kokot, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa

Komentarze Zespół preekscytacji - WPW - Wolff-Parkinson-White

Włada | 2009-08-21 19:39

W 2004r. miałam wykonaną ablację w szpitalu w Krakowie. Zabieg polega na wprowadzeniu elektrod poprzez tętnice pachwinowe i obojczykowe do serca i przypalenie (zniszczenie)zatoru, który powoduje nieprawidłowy przepływ krwi. W moim przypadku udało się to niestety tylko częściowo.Preekscytacja w EKG nadal jest czytana. Częstoskurcze powtarzają się lecz rzadziej i są krótkotrwałe.Zażywam nieprzerwalnie leki 2 x dziennie. Moją wadę stwierdzono w wieku 35 lat przypadkowo, przed jakimś zabiegiem.W młodości bardzo rzadko zdarzały mi się częstoskurcze, chyba dwukrotnie w okresie ciąży.Lekarz powiedział mi, że to jest wada wrodzona. Zabieg ablacji nie jest bolesny, może trochę nieprzyjemny z powodu stresu bo wykonywany jest w pełnej świadomości. Pozdrawiam.

Justyna | 2010-05-28 10:38

Zespół WPW jest wadą wrodzoną