Zespół Sweeta

Zespół Sweeta jest schorzeniem dermatologicznym przebiegającym ze zmianami rumieniowo-obrzękowo-naciekowymi, które są podobne do obserwowanych w przebiegu rumienia wielopostaciowego. Choroba charakteryzuje się nagłym i często gorączkowym początkiem, we krwi stwierdza się podwyższony poziom białych ciałek, a w ogniskach chorobowych nacieki z neutrofilami.

Związek zespołu Sweeta z kompleksami immunologicznymi nie został potwierdzony. Schorzenie może być zwiastunem lub objawem ostrej białaczki szpikowej, rzadziej innych procesów rozrostowych pochodzenia szpikowego. Zarówno w skórze, jak i w we krwi obwodowej, stwierdza się nieraz mielodysplastyczne neutrofile, cechujące się niekompletnymi segmentami i tzw. kondensacją chromatyny jądrowej.

Objawy zespołu Sweeta

Zespół Sweeta najczęściej dotyczy skóry tułowia, kończyn i twarzy. Na obwodzie ognisk rumieniowych, które mają intensywnie czerwone zabarwienie, mogą rozwijać się pęcherzyki lub rzadziej wykwity krostkowe. Często schorzeniu towarzyszą objawy ogólnoustrojowe, przede wszystkim dolegliwości bólowe ze strony stawów i mięśni. Nieraz obserwuje się zmiany w strukturach gałki ocznej.

Podwyższona podstawowa temperatura ciała nie jest zjawiskiem stałym, również liczba neutrofilów we krwi obwodowej nie jest zawsze zwiększona. Nieprawidłowości mogą ustępować samoistnie, z reguły, jeśli nie są leczone, cofają się w ciągu kilku tygodni. Zdarzają się nawroty zespołu Sweeta.

Rozpoznanie zespołu Sweeta

Rozpoznanie zespołu Sweeta ustala się w oparciu o stwierdzenie szybko powstających i intensywnie czerwonych wykwitów rumieniowych oraz na podstawie charakterystycznego obrazu histologicznego wycinków tkankowych (w naciekach przeważają białe krwinki wielojądrzaste z objawami leukocytoklazji).

Pomocne w procesie diagnostycznym jest wykazanie zwiększonej liczby leukocytów w surowicy krwi z przewagą neutrofilów oraz obecności dolegliwości bólowych ze strony stawów i mięśni.

Leczenie zespołu Sweeta

Podstawową metodą postępowania jest podawanie glikokortykosteroidów, których stosowanie wywołuje niemal natychmiastowy efekt terapeutyczny, gorączka ustępuje, a zmiany skórne cofają się bez pozostawienia trwałych następstw.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa