Zespołem napięcia przedmiesiączkowego określa się obserwowane w drugiej połowie cyklu objawy psychiczne i somatyczne, które prowadzą do upośledzenia codziennego funkcjonowania i aktywności życiowej pacjentki.
Częstość zespołu napięcia przedmiesiączkowego w ogólnej populacji kobiet szacuje się na 3-5 procent, jednak nieprawidłowości mogą dotyczyć większej liczby pacjentek. Przyczyny występowania objawów najprawdopodobniej są związane z działaniem metabolitów progesteronu na poziomie ośrodkowego układu nerwowego.
W terapii zespołu napięcia przedmiesiączkowego zastosowanie znalazły doustne środki antykoncepcyjne, jednak ich stosowanie związane jest z licznymi działaniami niepożądanymi, mogą również nasilić objawy występującej w zespole napięcia przedmiesiączkowego depresji.
Niektórzy w zespole napięcia przedmiesiączkowego zalecają podawanie danazolu, jednak stosowanie tego leku również związane jest z licznymi działaniami niepożądanymi, przede wszystkim z androgennym wpływem na organizm.
Z innych preparatów w leczeniu zespołu napięcia przedmiesiączkowego podawać można: bromokryptynę (zmniejsza napięcie i bolesność piersi), analogi gonadoliberyny, leki odwadniające, benzodiazepiny, preparaty o działaniu blokującym tworzenie prostaglandyn, leki blokujące receptory beta-adrenergiczne oraz inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny.
Mariusz Kłos
Interna.com.pl › forum chorób + mapa + info