Zakażenia wirusem cytomegalii

Wirus cytomegalii (CMV) należy do wirusów z grupy Herpes. Charakterystyczne dla nich jest to, że wywołują powiększenie komórek, a w obrębie ich cytoplazmy znajdują się zasadochłonne wtręty. W postaci płucnej zajęte są komórki pęcherzyków płucnych zwane makrofagami.

Jest wiele mechanizmów, za pośrednictwem których może nastąpić przeniesienie wirusa. Choroba wrodzona powstaje przez zakażenie od matki przez łożysko. Okołoporodowa cytomegalia powstaje poprzez kontakt z wydzieliną szyjkową lub pochwową podczas porodu. Kolejnymi drogami są droga ślinowa, droga płciowa oraz droga w skutek przeszczepu.

Wrodzone zakażenie powoduje upośledzenie umysłowe, upośledzenie neurologiczne, utratę słuchu, śródmiąższowe zapalenie płuc, zaburzenia hematologiczne, zapalenie wątroby. Czasami objawy w ogóle nie występują.

W zakażeniu okołoporodowym często rozwija się śródmiąższowe zapalenie płuc, zapalenie wątroby, wysypka, zaburzenie rozwoju. W mononukleozie wywołanej wirusem cytomegalii występują: gorączka, nietypowa limfocytoza, limfadenopatia, hepatomegalia, powiększenie węzłów chłonnych.

Postęp choroby jest przeważnie szybki, kończy się śmiercią. W pojedynczych przypadkach udaje się uratować pacjenta.

Leczenie zakażenia wirusem cytomegalii

U pacjentów bez upośledzenia odporności nie stosuje się terapii, ponieważ układ immunologiczny jest wtedy w pełni sprawny. U pozostałych można stosować gancyklowir lub foskarnet.

Monika Kozak

Bibliografia
  • "Patologia", Robbins, wyd. Urban & Partner, Wrocław
  • "Pediatria", B. Górnicki, B. Dębiec, wyd. PZWL, Warszawa