Ogólne zdefiniowanie wytrysku przedwczesnego jest trudne, definicja tego schorzenia nie jest jednoznacznie ustalona. Nieprawidłowość tą należy rozważać nie tylko pod kątem czasu, ale również satysfakcji obojga partnerów z życia seksualnego.
Podstawowym problemem w wytrysku przedwczesnym jest brak wystarczającej kontroli nad ejakulacją (wytryskiem), co uniemożliwia osiągnięcie satysfakcji seksualnej partnerów ze współżycia.
Podział wytrysku przedwczesnego nasienia
Przedwczesny wytrysk nasienia może mieć charakter pierwotny lub wtórny. Typ wtórny zaburzeń pojawia się u mężczyzn w pewnym okresie ich życia, przed którym taki problem nie występował.
Przyczyną wtórnego wytrysku przedwczesnego jest najczęściej czynnik organiczny, np. schorzenia układu nerwowego, gruczołu krokowego, czy przyjmowane preparaty farmakologiczne.
Przedwczesny wytrysk nasienia o charakterze pierwotnym cechuje się niewystępowaniem w poprzednim okresie życia prawidłowego wytrysku. Problem ten dotyczy młodych mężczyzn. Jego przyczyna ma często podłoże czynnościowe, np. pojawia się w przebiegu nadpobudliwości odruchowej, czy wzmożonej reakcji prącia na działające bodźce.
Istnieje grupa mężczyzn, która dobrze reaguje na psychoterapię, wynika stąd, że przyczyny przedwczesnego wytrysku nasienia o typie pierwotnym mogą być psychogenne.
Rozpoznanie wytrysku przedwczesnego nasienia
W procesie diagnostycznym wytrysku przedwczesnego nasienia istotne znaczenie ma prawidłowo zebrany wywiad. Najważniejsze jest zróżnicowanie zaburzeń wytrysku z nieprawidłowościami dotyczącymi wzwodu prącia.
Często problemy te współistnieją ze sobą. Ważne jest również odróżnienie pierwotnych zaburzeń od wtórnych, u podłoża których leżą problemy organiczne, ich zdiagnozowanie i leczenie ma podstawowe znaczenie w terapii przedwczesnego wytrysku nasienia.
Leczenie wytrysku przedwczesnego nasienia
Leczenie przedwczesnego wytrysku nasienia zależy przede wszystkim od przyczyny wywołującej zaburzenie. Podstawowymi preparatami stosowanymi w terapii są leki blokujące zwrotny wychwyt serotoniny, np. paroksetyna, fluoksetyna, sertalina. Poza tym podawać można klomipraminę.
Metody leczenia wytrysku przedwczesnego nasienia opierające się o psychoterapię (terapia behawioralna) mają obecnie znaczenie u pacjentów z zaburzeniami o charakterze pierwotnym, szczególnie przy nadwrażliwości czuciowej.
W takich przypadkach zastosować można również maści i kremy zawierające środki znieczulające miejscowo, którymi smaruje się żołądź. Obecnie metod psychoterapeutycznych nie stosuje się w przypadkach wtórnych przedwczesnych wytrysków, tak jak miało to miejsce w przeszłości.
Mariusz Kłos