Wyprysk pieniążkowaty

Wypryskiem pieniążkowatym nazywane są zmiany skórne charakteryzujące się licznymi i dość dobrze odgraniczonymi od otoczenia ogniskami chorobowymi. W części przypadków udowodniono występowanie nadwrażliwości typu opóźnionego na bakterie, czego wyrazem są dodatnie próby skórne wykonywane na obecność fragmentów bakterii w organizmie, co może być związane z nieokreślonymi ogniskami zakaźnymi występującymi wewnątrzustrojowo.

Nie udowodniono związku powstawania zmian w przebiegu wyprysku pieniążkowatego z atopią. W dominującej części przypadków przyczyny nie są ustalone.

Objawy wyprysku pieniążkowatego

Wyprysk pieniążkowaty charakteryzuje wysypka złożona z grudek lub pęcherzyków na podłożu zaczerwienionej skóry, dobrze uwidoczniona jest granica między miejscami zmienionymi chorobowo, a okolicami zdrowymi. W zmianach przewlekłych dochodzi do złuszczania się naskórka w ich obrębie. Z reguły chorobie towarzyszy nasilony świąd. Lokalizacja zmian bywa różna.

Czasem rozmieszczenie jest symetryczne głównie na tułowiu, kończynach dolnych i powierzchniach grzbietowych dłoni. Przebieg schorzenia jest przewlekły i nawrotowy, niekiedy nawet wieloletni. Choroba częściej obserwowana jest u osób w podeszłym wieku.

Rozpoznanie wyprysku pieniążkowatego

Rozpoznanie wyprysku pieniążkowatego ustala się na podstawie wyglądu i lokalizacji zmian. Wykonywane badania dodatkowe mogą być pomocne w różnicowaniu wyprysku pieniążkowatego ze schorzeniami takimi jak przyłuszczyca plackowata, grzybica powierzchowna skóry lub łupież różowy.

Leczenie wyprysku pieniążkowatego

Postępowanie ogólne przy wyprysku pieniążkowatym polega na podawaniu leków przeciwalergicznych, takich jak w innych odmianach wyprysku. Poza tym w razie wykrycia zakaźnych ognisk bakteryjnych w organizmie pacjenta stosuje się antybiotyki zgodnie z wrażliwością wykazanego szczepu chorobotwórczego (korzystną poprawę uzyskuje się często po doustnym włączeniu metronidazolu).

W bardziej nasilonych zmianach wskazane jest krótkotrwałe podawanie glikosteroidów doustnie. Miejscowo zmiany skórne smaruje się kremami, a także stosuje się aerozole z antybiotykami i glikosteroidami oraz tzw. pasty redukujące. Kremy lub żele z metronidazolem także mogą wykazywać korzystne działanie.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa