Wynicowanie pęcherza moczowego

Wynicowanie pęcherza moczowego pojawia się częściej niż wierzchniactwo, współistnieją z nią zaburzenia różnych układów i narządów. W obrębie kości i mięśni szkieletowych wskutek tego, że błona śluzowa pęcherza moczowego zrasta się ze skórą tej okolicy, występuje trójkątny ubytek w dole brzucha, przez który uwypukla się błona śluzowa pęcherza.

Objawy wynicowania pęcherza moczowego

Ze zmianami tymi mogą współistnieć przepukliny i wnętrostwo (niezstąpienie jądra do worka mosznowego). Dodatkowo nieprawidłowe ustawienie stawów biodrowych może być przyczyną występowania tzw. chodu kaczkowatego u chorych.

Krocze jest zazwyczaj krótkie i szerokie, a odbyt przemieszczony do przodu. Mimo tego, że zwieracz odbytu jest prawidłowo rozwinięty, obserwuje się u pacjentów wypadanie błony śluzowej odbytu i zaburzenia w trzymaniu stolca.

U chłopców dochodzi do skrócenia prącia i jego przygięcia w stronę spojenia łonowego. Jądra, najądrza, pęcherzyki nasienne i nasieniowody mają zachowaną strukturę i czynność. Niepłodność, która może rozwinąć się u chorych z wynicowaniem pęcherza związana jest ze zmianami bliznowatymi rozwijającymi się w obrębie cewki moczowej, po wielokrotnych zabiegach chirurgicznych.

U dziewczynek wynicowanie pęcherza moczowego objawia się w okolicach pochwy jej skróceniem i zwężonym ujściem zewnętrznym. Dodatkowo łechtaczka jest rozszczepiona, a wargi sromowe słabo rozwinięte. W obrębie układu moczowego zarówno u chłopców, jak i u dziewczynek w okolicy istniejącego trójkątnego ubytku uwypukla się błona śluzowa pęcherza moczowego z widoczną rozszczepioną szyją i cewką moczową. Wielkość wynicowanego pęcherza bywa różna, ale z reguły możliwe jest jego zszycie. Górne drogi moczowe po urodzeniu pozostają natomiast niezmienione.

Leczenie wynicowania pęcherza moczowego

Leczenie wynicowania pęcherza moczowego i wierzchniactwa jest tylko operacyjne. Terapia ma na celu osiągnięcie dobrego wyglądu kosmetycznego zarówno brzucha, jak i narządów płciowych. Dążeniem jest zachowanie w przyszłości zdolności do prokreacji przez narządy płciowe.

Operację przeprowadza się również aby pęcherz moczowy osiągnął właściwą objętość, odpowiednią dla gromadzenia i trzymania moczu. Ważnym aspektem jest także zabezpieczenie górnych dróg moczowych przed wtórnym uszkodzeniem. Pierwotna rekonstrukcja wykonywana jest w trzeciej lub czwartej dobie życia noworodka.

Polega ona na zamknięciu pęcherza moczowego, jego początkowa niewielka pojemność ulega zazwyczaj szybkiemu zwiększeniu. Zasadniczą operację wynicowanego pęcherza moczowego i wierzchniactwa przeprowadza się w wieku około 3-4 lat (tzw. zabieg w obrębie szyi pęcherza moczowego i rekonstrukcyjny okolic zewnętrznych narządów moczowo-płciowych).

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Pediatria", red. nauk. Krystyna Kubicka, Wanda Kawalec, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Urologia. Podręcznik dla studentów medycyny", red. nauk. Andrzej Borkowski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa