Wtórne mezangialne kłębuszkowe zapalenie nerek

Wtórne mezangialne kłębuszkowe zapalenie nerek jest schorzeniem z grupy glomerulopatii o charakterze wtórnym do podstawowych jednostek chorobowych, w przebiegu których u części pacjentów dochodzi do rozwoju zmian w nerkach.

Przyczyny powstawania wtórnego mezangialnego kłębuszkowego zapalenia nerek

Najczęściej obserwuje się wtórną nefropatię IgA, która przebiega pod postacią zmian mezangialnych. Za przyczyny pojawienia się nieprawidłowości uważa się: plamicę Henocha i Schonleina, marskość wątroby lub inne ciężkie schorzenia rozwijające się w obrębie tego narządu, celiakię i zakażenia wirusem upośledzonej odporności HIV.

Objawy wtórnego mezangialnego kłębuszkowego zapalenia nerek

Wtórne mezangialne kłębuszkowe zapalenie nerek przebiega ze złogami immunoglobulin w klasie IgA, co jest związane z pojawieniem się pewnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu nerek.

U pacjentów występuje białkomocz o nieznacznym stopniu nasilenia oraz wykrywa się zwiększoną ilość krwinek czerwonych w moczu. Czasem ich poziom jest tak podwyższony, że dochodzi do zmiany zabarwienia moczy (krwiomocz), ma to miejsce np. przy współistnieniu zakażeń w obrębie układu moczowego.

W niektórych przypadkach dodatkowo w nerkach pojawiają się tzw. zmiany o charakterze półksiężyców. Często nie występują żadne objawy kliniczne schorzenia, a jedynie symptomy podstawowej jednostki chorobowej, w przebiegu której rozwijają się nieprawidłowości w nerkach.

Leczenie wtórnego mezangialnego kłębuszkowego zapalenia nerek

Terapia wtórnego mezangialnego zapalenia kłębuszków nerkowych jest prowadzona różnymi sposobami, w zależności od schorzenia podstawowego, którego leczenie jest najważniejszym elementem postępowania. Rokowanie również zależne jest od stopnia nasilenia choroby wywołującej nieprawidłowości w tkance nerkowej.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków