Wszawica łonowa

Wszawica łonowa to choroba spowodowana przez wesz łonową, która charakteryzuje się nieco mniejszymi rozmiarami niż wszy głowowe (ok. 1,5-2 milimetrów). Typową cechą jest przytwierdzenie się pasożyta do włosa tuż przy skórze.

Do zakażenia wszawicą łonową dochodzi najczęściej drogą kontaktu płciowego, więc schorzenie obserwowane jest przede wszystkim u osób dorosłych. Rzadszą drogą przenoszenia stawonogów są zainfekowane przedmioty.

Objawy wszawicy łonowej

Lokalizacja wszawicy łonowej najczęściej dotyczy okolicy łonowej, ale zdarza się, że zajęte są również: krocze, uda, brzuch, okolice pachowe i pachwinowe. Wesz łonowa jest również przyczyną pojawienia się zmian na rzęsach i brwiach.

Dominującą dolegliwością przy wszawicy łonowej jest nasilony świąd. W części przypadków obserwuje się plamy barwy błękitnej, fiołkowej lub szarej, które zlokalizowane są najczęściej na skórze okolicy brzucha, klatki piersiowej i ud. Przyczyną ich wystąpienia jest rozpad krwinek czerwonych po ukąszeniu przez wesz.

Rozpoznanie wszawicy łonowej

Rozpoznanie wszawicy łonowej jest ustalane w oparciu o potwierdzenie obecności stawonogów oraz w części przypadków stwierdzeniu występowania charakterystycznie zabarwionych plam. Rozpoznanie nie jest trudne do ustalenia, różnicowanie wszawicy łonowej jest często zbędne.

Leczenie wszawicy łonowej

Wszawica łonowa wymaga podawania gamma-heksachlorocykloheksanu, najczęściej w postaci emulsji lub maści. Terapia z zastosowaniem tego preparatu polega, podobnie jak w przypadku wszawicy głowowej, na powtórnym podaniu emulsji lub maści po kilku dniach od pierwszego etapu leczenia.

Poza tym przy leczeniu wszawicy łonowej można zalecać używanie tzw. maści rtęciowej szarej, która w swoim składzie zawiera 33 proc. rtęci metalicznej, ze starszych leków podawać można ocet sabadylowy lub z sublimatem, podobnie jak w przypadku wszawicy głowowej.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa