Wrodzony brak pochwy często współistnieje z brakiem prawidłowo funkcjonującej macicy. Wada ta może być również skutkiem zarośnięcia narządu (dolna część pochwy zastępowana jest przez tkankę włóknistą). Pojawieniu się wady towarzyszy z reguły prawidłowa czynność hormonalna jajników, ale mogą współistnieć wady układu moczowego.
Leczenie wrodzonego braku pochwy polega na zabiegu odtworzenia tego narządu - uformowaniu kanału w łącznotkankowym obszarze, znajdującym się pomiędzy strukturami pęcherza moczowego i odbytnicy. Wskazaniem do operacji jest przede wszystkim obecna czynna macica przy izolowanym braku pochwy.
Uważa się, że zabieg chirurgiczny powinien być przeprowadzony po uzyskaniu pełnoletniości przez pacjentki, kiedy obecna jest seksualna oraz psychiczna gotowość do podjęcia współżycia płciowego.
Ważnym problemem jest również aspekt psychologiczny przy współistnieniu wady wrodzonej pochwy. Wiąże się to z częstszym obserwowaniem zaburzeń psychicznych u kobiet z tą wadą, nieraz pojawia się depresja. Pacjentka ma niską samoocenę i wątpi w swoją kobiecość, a rodzice czują się winni i odpowiedzialni za stan fizyczny i psychiczny córki. W związku z tym istotnym elementem terapii jest pomoc psychologiczna skierowana do rodzin i samych pacjentek.
Mariusz Kłos
Interna.com.pl › forum chorób + mapa + info