Wole Riedela

Wole Riedela (zapalenie gruczołu tarczowego Riedela, Thyreoiditis fibrosa chronica Struma Ugnosa) jest bardzo rzadką postacią przewlekłego zapalenia tarczycy. W wolu Riedel, gruczoł tarczowy jest powiększony oraz posiada silnie zwłókniony miąższ, o spoistości porównywalnej z drewnem, stąd inna nazwa schorzenia - wole drewniane. Nie jest znana przyczyna tej choroby.

Objawy wola Riedela

Powiększona tarczyca powoduje ucisk na okalające narządy szyi, na które także przenoszone jest zwłóknienie. Objawy choroby związane są właśnie z uciskanymi przez rozrośniętą tarczycę drogami oddechowymi, przełykiem, naczyniami i nerwami. Zmianie tarczycy często może towarzyszyć idiopatyczne włóknienie innych części ciała, np. przestrzeni zaotrzewnowej.

Rozrost tarczycy jest bezbolesny, bezgorączkowy, trwa wiele lat. W czynnościach hormonalnych tarczycy następuje zwykle niedoczynność, obserwowane jest także obniżone wychwytywanie jodu 131. Stwierdzenie twardej masy guzowatej, z jakiej składa się tarczyca, może dawać podstawy do podejrzewania nowotworu.

Wole Riedela swoimi objawami przypomina rak tarczycy, co wymaga różnicowania z tym procesem nowotworowym. Obecność przeciwciał antytarczycowych może sugerować etiologie autoimmunologiczną.

Żaneta Malec

Bibliografia
  • "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków
  • "Choroby wewnętrzne", Franciszek Kokot, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Patologia", Robbins, wyd. Urban & Partner, Wrocław