Włókniak jest schorzeniem skórnym przebiegającym z odczynem włóknistym występującym niezależnie od wieku (włókniak twardy) lub ze zmianami rozwijającymi się jeszcze w okresie życia wewnątrzmacicznego (włókniak miękki - nieraz nieprawidłowości skórne pojawiają się jednak w późniejszym czasie).
Objawy włókniaka
Włókniaki miękkie mają postać guzów lub guzków workowato zwisających, niekiedy udaje się je odprowadzić palcem w głąb skóry. Z reguły są zmianami licznymi, o zabarwieniu zbliżonym do skóry zdrowej lub nieco ciemniejszymi, brunatnymi.
Typowe liczne włókniaki pojawiają się w przebiegu choroby Recklinghausena. Drobne nieprawidłowości najczęściej umiejscowione są na szyi i karku, zwłaszcza u starszych kobiet. Wykwity utrzymują się przez całe życie, nie mają tendencji do samoistnego ustępowania.
Włókniaki twarde są najczęściej zmianami pojedynczymi i drobniejszymi. Skóra ma barwę brunatną lub prawidłową. Typową cechą jest przesuwalność nieprawidłowości wobec podłoża. Charakterystyczną lokalizacją są kończyny. Włókniaki te rozwijają się najczęściej w starszym i średnim wieku.
Rozpoznanie włókniaka
Ustalenie rozpoznania włókniaków nie jest trudne, najważniejsze są cechy kliniczne nieprawidłowości skórnych. W różnicowaniu uwzględnia się znamiona komórkowe, brodawczaki i tłuszczaki (w przypadku występowania włókniaków miękkich) oraz zwłókniałe naczyniaki i keloid (u pacjentów z włókniakami twardymi).
Leczenie włókniaka
Leczenie włókniaków nie jest konieczne. Jedynie zmiany szpecące wymagają interwencji chirurgicznej z usunięciem nieprawidłowości skórnych.
Mariusz Kłos