Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej

Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej (łac. defectus septi atriorum) jest to wada, która polega na fizjologicznym niedomknięciu zastawki otworu owalnego lub całkowitym braku przegrody między przedsionkami serca. Całkowity brak przegrody w najcięższej postaci wady cechuje się wspólnym kanałem przedsionkowo-komorowym łączącym wszystkie jamy serca.

Typy ubytków przegrody, ze względu na umiejscowienie wady:
- Ubytek przegrody wtórnej (septum secundum) - ubytek w górnej części przegrody międzyprzedsionkowej.
- Ubytek przegrody pierwotnej (septum primum) - ubytek w dolnej części przegrody międzyprzedsionkowej. Przebiega często z niedomykalnością zastawki dwudzielnej.

Objawy ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej

W przypadku ubytku przegrody pierwotnej dochodzi do przecieku krwi z lewego przedsionka do przedsionka prawego.

Obserwuje się również:
- rozszerzenie i przerost prawego przedsionka i prawej komory,
- zwiększonego przepływu krwi przez naczynia płucne,
- szmer skurczowy po lewej stronie mostka, w II i III międzyżebrzu,
- rozdwojenie II tonu, niezmieniające się w zależności od fazy oddechu.

W badaniu radiologicznym stwierdza się: powiększenie prawego przedsionka i prawej komory, poszerzenie i tętnienie głównego pnia tętnicy płucnej i jej rozgałęzień, mały łuk aorty, wzmożenie rysunku naczyniowego płuc i rozszerzenie wnęk.

W wyniku badania EKG stwierdza się: odchylenie osi elektrycznej w lewo, cechy bloku odnogi prawej pęczka Hisa z przedłużonym odcinkiem PQ.

W elektrokardiogramie (EKG) w ubytku typu wtórnego występuje odchylenie osi elektrycznej w prawo oraz częściowy lub całkowity blok odnogi prawej pęczka Hisa.

Leczenie ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej

Leczenie ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej jest wyłącznie operacyjne.

Żaneta Malec

Bibliografia
  • "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków
  • "Choroby wewnętrzne", Franciszek Kokot, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa