Trzepotanie przedsionków

Trzepotanie przedsionków (łac. fibrillatio atriorum) jest zaburzeniem rytmu pracy serca objawiającym się zbyt szybką, ale miarową akcją elektryczną i skurczową przedsionków. Częstotliwość fali pobudzenia przedsionków wynosi ok. 250-300/min.

Przyczyna i obraz trzepotania przedsionków

Przyczyną trzepotania przedsionków może być pozazatokowe ognisko w jednym z przedsionków, wyzwalające pobudzenia z szybkością 260-340/min. Wyzwalane fale pobudzenia szerzą się jednocześnie w wielu kierunkach. Węzeł przedsionkowo - komorowy może przewodzić do około 200 pobudzeń na minutę. Blokuje więc częściowo przewodzenie tak szybkiej fali pobudzenia z przedsionków do komór, dzięki czemu komory kurczą się z maksymalną częstością, 120-170/min.

Zwolnienie trzepotania do około 200/min, powoduje ustąpienie bloku i komory kurczą się z szybkością pobudzeń przedsionkowych. Tak więc pomimo szybkiej czynności przedsionków i dzięki hamującemu działaniu węzła przedsionkowo - komorowego akcja serca może być prawidłowa lub lekko przyspieszona.

Trzepotanie przedsionków najczęściej wiąże się z organicznymi chorobami serca np.: kardiomiopatie, przetrwały otwór międzyprzedsionkowy, zawał serca i zapalenie osierdzia. Niekiedy występuje u ludzi zdrowych w przebiegu chorób pozasercowych, jak np.: zapalenie płuc, pęcherzyka żółciowego czy opon mózgowych.

Objawy trzepotania przedsionków

Objawy napadowego trzepotania przedsionków to:
- kołatanie serca,
- duszności,
- zawroty głowy,
- ból wieńcowy,
- nagłe przyspieszenie lub zwolnienie akcji serca w wyniku zmiany pozycji ciała chorego,
- szybsze tętnienie żył szyjnych,
- miarowy rytm komór,
- możliwa niemiarowość w przypadku zmienności bloku przedsionkowo - komorowego.

Przy przewlekłym trzepotaniu przedsionków może dojść do niewydolności serca.

Diagnoza trzepotania przedsionków

Diagnoza trzepotania przedsionków opiera się na wykonaniu badania EKG.

Dodatkowo ewentualną niemiarowość można zarejestrować wykonując flebogram, który rejestruje znacznie częściej fale przedsionkowe aniżeli komorowe.

W diagnozie różnicowej migotanie przedsionków rzadziej występuje w zwężeniu lewego ujścia żylnego i nadczynności tarczycy, a akcja serca jest miarowa.

Leczenie trzepotania przedsionków

Leczenie napadowego trzepotania przedsionków polega na stosowaniu: chinidyny z naparstnicą, kardiowersji elektrycznej, lanatozydu C, leków blokujących receptory beta-adrenergiczne.

Umiarowienia przewlekłego trzepotania przedsionków dokonuje się przez zastosowanie kardiowersji elektrycznej z zastosowaniem naparstnicy i chinidyny podtrzymującej uzyskaną miarowość. Przy przewlekłym trzepotaniu przedsionków kardiowersja raczej nie przynosi pożądanego efektu.

Żaneta Malec

Bibliografia
  • "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków
  • "Interna Harrisona", Fauci, Braunwald, Isselbacher, Wilson, Martin, Kasper, Hauser, Longo, wyd. Czelej, Lublin
  • "Choroby wewnętrzne", Franciszek Kokot, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Interna", Włodzimierz Januszewicz, Franciszek Kokot, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa

Komentarze Trzepotanie przedsionków

Roma | 2012-09-01 12:05

Ja mialam tobiona juz trzy razy ablacje we wroclawiu .Dalej mama migotanie i trzepotanie .Slyszalam ze w Lubiniu jest klinika ktora robi zabiegi inna forma i skuteczna .moze ktos cos wie to prosze napiasac .