Roponercze

Roponercze to obecność ropnego moczu w poszerzonych kielichach i miedniczkach nerkowych z towarzyszącym zapaleniem miąższu nerek.

Przyczyny roponercza

Do powstania roponercza o charakterze przewlekłych nieprawidłowości przyczynia się zakażenie stanu wodonercza, co często jest obserwowane u pacjentów chorujących na kamicę nerkową lub moczowodową albo na oba te schorzenia.

Roponercze ostre powstaje u pacjentów z mnogimi ropniami kory nerkowej lub w przypadku wystąpienia ostrej martwicy brodawek nerkowych. Czynnikiem różnicującym roponercze od wodonercza jest współistnienie zapalenia w obrębie miąższu nerkowego w pierwszym schorzeniu. Stan ten prowadzi do całkowitego zniszczenia narządu.

Objawy roponercza

Roponercze objawia się przede wszystkim powiększeniem i bolesnością nerki zajętej procesem chorobowym oraz podwyższoną podstawową temperaturą ciała. Pacjenci zgłaszają złe samopoczucie i osłabienie.

W badaniu obrazującym układ moczowy po zastosowaniu środka cieniującego, stwierdza się nieczynną nerkę, która jest zajęta procesem chorobowym.

W badaniach laboratoryjnych ponadto wykazuje się niespecyficzne zmiany, np. podwyższony poziom białych krwinek, czy przyspieszony odczyn opadania krwinek czerwonych OB. Nieprawidłowości te mogą pojawić się również w wielu innych jednostkach chorobowych.

Leczenie roponercza

Roponercze leczy się przede wszystkim poprzez wycięcie nerki, ponieważ schorzenie to prowadzi do zaniku miąższu nerkowego lub znacznego upośledzenia jego czynności i usunięcie narządu jest jedyną skuteczną metodą postępowania.

Niezbędne jest także prowadzenie terapii schorzeń towarzyszących i odpowiedzialnych za pojawienie się roponercza.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków
  • "Urologia. Podręcznik dla studentów medycyny", red. nauk. Andrzej Borkowski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa