Przyłuszczyca przewlekła

Przyłuszczyca przewlekła (pityriasis lichenoides chronica) jest schorzeniem przebiegającym z drobnymi, rozsianymi i symetrycznie umiejscowionymi wykwitami skórnymi o charakterze złuszczających się grudek, które nie wywołują żadnych objawów ogólnoustrojowych.

Przyłuszczyca przewlekła częściej obserwowana jest u młodych osób. Przyczyny pojawiania się wysypek skórnych nie zostały wyjaśnione. Przypuszcza się, że jakieś znaczenie mogą mieć wewnątrzustrojowe ogniska zakaźne, ponieważ zdarza się, że zmiany skórne ustępują po ich usunięciu.

Objawy przyłuszczycy przewlekłej

Przyłuszczyca przewlekła przebiega ze zmianami grudkowatymi, które są podobne do występujących w łuszczycy. W elementach wysypki widoczne są jednak cechy krwotoczne. Nieprawidłowości nie wykazują tendencji do zlewania się w większe ogniska chorobowe.

Pewna wielopostaciowość zmian skórnych wynika z różnego okresu rozwoju, w którym znajdują się poszczególne wykwity w danym czasie. Najczęstszą lokalizacją jest skóra tułowia i kończyn, z zaoszczędzeniem twarzy, rąk i stóp. Schorzenie ma przewlekły przebieg, niekiedy zmiany skórne utrzymują się nawet przez wiele lat.

Rozpoznanie przyłuszczycy przewlekłej

Wygląd zmian skórnych jest podstawą do rozpoznania przyłuszczycy przewlekłej. W różnicowaniu bierze się pod uwagę przede wszystkim łuszczycę (cechuje się większymi skłonnościami do łączenia się wykwitów skórnych w większe ogniska, nie stwierdza się zmian krwotocznych w przebiegu choroby, rozstrzygające jest badanie histologiczne wycinków tkankowych).

Poza tym wysypka wtórna nawrotna w kile może dawać podobne objawy kliniczne, jednak często jest umiejscowiona na dłoniach, stopach, czy twarzy oraz wykazuje się w jej przebiegu dodatnie kiłowe odczyny serologiczne.

Leczenie przyłuszczycy przewlekłej

Terapia przyłuszczycy przewlekłej polega na podawaniu antybiotyków, które cechują się szerokim zakresem działania przeciwbakteryjnego, a nie tylko obejmującym niektóre drobnoustroje. Poza tym niezbędne jest skojarzenie postępowania z podawaniem niewielkich dawek glikokortykosteroidów.

Ważne jest przeprowadzenie szczegółowych badań, które mogłyby wykazać ogniska zakaźne zlokalizowane wewnątrzustrojowo. W bardzo rozległych zmianach chorobowych korzystne jest stosowanie fotochemioterapii.

Mariusz Kłos

Bibliografia

• "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
• "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa

Wątki Przyłuszczyca przewlekła
wykwity skórne złuszczające się grudki wysypki skórne ogniska zakaźne cechy krwotoczne