Przyłuszczyca ostra

Przyłuszczyca ostra (pityriasis lichenoides et varioliformis acuta) jest schorzeniem dermatologicznym przebiegającym ze zmianami o charakterze krwotocznych grudek lub martwicy krwotocznej, które ustępując pozostawiają trwałe i drobne blizny. Choroba przypomina ospę wietrzną i cechuje się współistnieniem rozsianych zmian naczyniowych.

Przyczyny pojawienia się przyłuszczycy ostrej są prawdopodobnie związane z czynnikami infekcyjnymi, a rzadziej ze stosowaniem preparatów farmakologicznych w leczeniu innych schorzeń.

Objawy przyłuszczycy ostrej

Przyłuszczyca ostra rozpoczyna się nagle. Często obecna jest gorączka. Na skórze pojawiają się wielopostaciowe wysypki, które mogą mieć cechy wykwitów grudkowych, pęcherzykowych i złuszczających, często przebiegają z powstaniem wgłębień w części środkowej, wskutek współistnienia procesów rozpadu.

Przyłuszczyca ostra jest stosunkowo często obserwowana wśród dzieci. Przebieg schorzenia jest wielotygodniowy, a w niektórych przypadkach nawet wielomiesięczny.

Rozpoznanie przyłuszczycy ostrej

Rozpoznanie przyłuszczycy ostrej ustala się w oparciu o objawy choroby. W procesie diagnostycznym konieczne jest wykluczenie plamicy hiperergicznej, która cechuje się bardziej nasilonymi objawami krwotocznymi, ponadto ospy wietrznej - charakteryzującej się większym nasileniem objawów ogólnoustrojowych i pojawianiem się wykwitów również w obrębie błon śluzowych.

Leczenie przyłuszczycy ostrej

Terapia przyłuszczycy ostrej polega na stosowaniu antybiotyków w skojarzeniu z niskimi dawkami glikokortykosteroidów. W przypadkach o długotrwałym przebiegu można wykorzystać metody naświetlania zmian skórnych.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa