Podskórna odmiana tocznia rumieniowatego

Podskórna odmiana tocznia rumieniowatego charakteryzuje się występowaniem guzów w tkance podskórnej. Skóra pokrywająca nieprawidłowości może nie być zmieniona lub przypominać obraz kliniczny tocznia rumieniowatego. Na granicy skórno-naskórkowej (ponadto w ścianach naczyń) wykazuje się obecność złogów immunoglobulinowych i dopełniacza.

Objawy podskórnej odmiany tocznia rumieniowatego

Podstawowymi wykwitami skórnymi są guzy zlokalizowane w tkance podskórnej, które cofając się pozostawiają trwałe wgłębienia i zniekształcenia. Podskórna odmiana tocznia rumieniowatego lokalizuje się najczęściej na twarzy, a także na ramionach i udach, rzadziej na pośladkach i w okolicy krzyżowej kręgosłupa.

Zmiany skórne często towarzyszą ograniczonej odmianie tocznia rumieniowatego, zazwyczaj są obecne objawy kliniczne ze strony innych układów i narządów. Nieraz konieczna jest obserwacja w kierunku rozwoju tocznia rumieniowatego układowego.

Rozpoznanie podskórnej odmiany tocznia rumieniowatego


Podskórna odmiana tocznia rumieniowatego jest diagnozowana na podstawie cech klinicznych obserwowanych nieprawidłowości skórnych i typowego umiejscowienia. Ponadto ważne jest wykonanie badania immunopatologicznego zmienionych tkanek i wykazanie pewnych cech immunologicznych schorzenia.

W procesie różnicowym podskórnej odmiany tocznia rumieniowatego konieczne jest uwzględnienie zapaleń tkanki podskórnej, które powstają na innym tle, np. w związku z zapaleniem trzustki. Ponadto należy wykluczyć guzkowe zapalenie naczyń.

Leczenie podskórnej odmiany tocznia rumieniowatego

Podstawowymi preparatami, które wykazują dużą skuteczność w leczeniu podskórnej odmiany tocznia rumieniowatego są środki przeciwmalaryczne. W czasie ich stosowania szybko dochodzi do ustępowania guzów.

Jeżeli z podskórną odmianą tocznia rumieniowatego współistnieje uogólniony toczeń konieczne jest równoczasowe podawanie glikokortykosteroidów w monoterapii lub w skojarzeniu z preparatami osłabiającymi odpowiedź układu odpornościowego (środki immunosupresyjne).

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa