Migotanie i trzepotanie komór

Migotanie komór (trzepotanie, fibrylacja) jest zaburzeniem rytmu pracy serca, objawiającym się pobudzeniem mięśnia sercowego w okresie refrakcji względnej i jego nieskoordynowanej pracy.

Migotanie lub trzepotanie komór następuje najczęściej w wyniku niedotlenienia, toksycznego działania niektórych leków (np. niektórych środków znieczulających, naparstnicy, rtęciowych środków moczopędnych, chinidyny), przeprowadzanych zabiegów na sercu lub też na skutek zaburzeń rytmu serca np. częstoskurcz komorowy, blok przedsionkowo - komorowy lub wczesne skurcze dodatkowe.

Objawy migotania i trzepotania komór

W wyniku migotania lub trzepotania komór w kilka sekund dochodzi do utraty przytomności przez chorego, a po upływie niecałej minuty następują pełne objawy śmierci klinicznej w wyniku niedokrwienia mózgu.

W badaniu elektrokardiogramem występuje typowy dla choroby obraz nierównomiernego falowania linii izoelektrycznej, nieregularny wykres sinusoidy - migotanie komór lub czasem regularna linia sinusoidy - trzepotanie komór.

Leczenie migotania komór

Jedną z możliwości leczenia migotania komór jest defibrylacja elektryczna lub farmakologiczna (dożylne podanie amidu prokainy lub ksylokainy).

Migotanie kilkusekundowe zwykle ustępuje samoistnie, przy dłuższym stanie rokowanie uzależnione jest od szybkości udzielenia pierwszej pomocy. Przy ciężkim uszkodzeniu serca i nawrotowych migotaniach komór rokowanie jest zawsze złe.

W wyniku objawów śmierci klinicznej chorego wymagane jest podjęcie pełnego postępowania reanimacyjnego.

Żaneta Malec

Bibliografia
  • "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków
  • "Choroby wewnętrzne", Franciszek Kokot, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa