Grzybica woszczynowa owłosionej skóry głowy

Grzybica woszczynowa owłosionej skóry głowy wywołana jest przez grzyby antropofilne, których zarodniki rozmieszczone są bezładnie wewnątrz włosa. Typowe jest występowanie w jego wnętrzu pęcherzyków gazu.

Grzybica woszczynowa dotyczy przede wszystkim dzieci, jednak zmiany w tej postaci grzybicy często utrzymują się również po okresie dojrzewania płciowego. Zakażenie może nastąpić u osób dorosłych przez kontakt bezpośredni lub z zainfekowanymi przedmiotami. Ogniska chorobowe charakteryzują się występowaniem tzw. tarczek woszczynowych i bliznowacenia z towarzyszącym wyłysieniem.

Objawy grzybicy woszczynowej owłosionej skóry głowy

Tarczki woszczynowe obserwowane w przebiegu tej postaci grzybicy są w istocie koloniami grzybów, mają charakter zagłębionych strupów o żółtym zabarwieniu. Osiągają one średnicę od kilku milimetrów do nawet 1-2 centymetrów. Po ich usunięciu pozostają blizny i dochodzi do trwałego wyłysienia.

Włosy są ponadto szorstkie i suche. W lampie Wooda obserwuje się matowozielone świecenie ognisk chorobowych. W schorzeniu mogą występować nietypowe postaci beztarczkowe: łupieżopodobna i łuszczycopodobna.

Rozpoznanie grzybicy woszczynowej owłosionej skóry głowy

Podstawą do ustalenia rozpoznania grzybicy woszczynowej jest występowanie typowych cech klinicznych ognisk chorobowych, a także przewlekły charakter zmian z pozostawianiem blizn i trwałego wyłysienia. Rozstrzygający jest wynik badania mikologicznego.

W różnicowaniu grzybicy woszczynowej należy uwzględnić przede wszystkim odmiany beztarczkowe grzybicy woszczynowej owłosionej skóry głowy, ponieważ typ przebiegający z tarczkami nie jest z reguły trudny do zdiagnozowania. Niektóre odmiany należy różnicować z łuszczycą lub łupieżem.

Leczenie grzybicy woszczynowej owłosionej skóry głowy

Terapia grzybicy woszczynowej ma najczęściej charakter miejscowy, bezpośrednio na zmiany skórne stosuje się preparaty o działaniu przeciwgrzybiczym w postaci maści, kremów, szamponów, czy zasypek. Takie leczenie jest zazwyczaj skuteczne, nie ma konieczności doustnego przyjmowania środków przeciwgrzybiczych.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa