Gronkowcowe ropnie mnogie pach

Gronkowcowe ropnie mnogie pach charakteryzują się występowaniem głębokich guzów z cechami zapalnymi, które wykazują skłonności do rozmiękania i pozostawiania blizn. Schorzenie jest umiejscowione głównie w okolicach pachowych. Zakażenie gronkowcami dotyczy gruczołów apokrynowych i z tego względu nie jest obserwowane w okresie przedpokwitaniowym, kiedy gruczoły te nie są aktywne.

Powstawaniu zmian w przebiegu gronkowcowych ropni mnogich pach sprzyja nadmierne pocenie się i brak odpowiedniej higieny. Początkowo czynnikiem wywołującym chorobę jest Staphylococcus aureus (gronkowiec złocisty), jednak wraz z postępem zmian dołączają inne szczepy bakteryjne, np. Gram-ujemne drobnoustroje, przede wszystkim Proteus, pałeczki jelitowe i inne patogeny.

Objawy gronkowcowego ropnia mnogiego pach

Pierwotną zmiana skórną przy gronkowcowych ropniach mnogich pach jest guzek lub guz podskórny, który ulega stopniowo rozmiękaniu i przebiciu. Wtórnie powstać mogą przetoki i zmiany bliznowate. Nieprawidłowości zlokalizowane są w okolicach pachowych, zazwyczaj po obu stronach.

Rzadziej gronkowcowe ropnie mnogie mogą dotyczyć innych obszarów, np. odbytu, narządów moczowo-płciowych, a u kobiet również brodawek sutkowych. Przebieg kliniczny gronkowcowych ropni mnogich pach jest zazwyczaj przewlekły i wielomiesięczny. Ponadto pacjenci zgłaszają dolegliwości bólowe o różnym stopniu nasilenia.

Rozpoznanie gronkowcowych ropni mnogich pach

Na gronkowcowe ropnie mnogie pach wskazuje występowanie w okolicach pachowych głęboko zlokalizowanych guzów i jam wypełnionych treścią ropną oraz skłonności do rozmiękania i bliznowacenia w obrębie tych nieprawidłowości. Również typową cechą schorzenia jest jego przewlekły przebieg.

Rozpoznanie gronkowcowych ropni mnogich pach nie jest trudne do ustalenia, jeśli obserwuje się charakterystyczną lokalizację i zmiany morfologiczne obecne na skórze, typowe dla schorzenia. Niekiedy gronkowcowe ropnie mnogie pach wymagają różnicowania z czyrakami, w przebiegu których nie obserwuje się głębokich przetok i jam ropnych, pojawia się natomiast czop martwiczy, a przebieg schorzenia jest szybki.

Ponadto gruźlica rozpływna, trądzik skupiony i przetoka w chorobie Leśniowskiego i Crohna (jeśli zmiany obserwowane są w okolicach odbytu i narządów moczowo-płciowych) przebiegać mogą z podobnymi objawami skórnymi.

Leczenie gronkowcowych ropni mnogich pach

We wczesnych etapach gronkowcowych ropni mnogich pach zaleca się miejscowe stosowanie maści ichtiolowej. Poza tym podaje się antybiotyki ogólnie, w zależności od wrażliwości szczepów chorobowych dobiera się różne preparaty przeciwbakteryjne. Jeśli stwierdzi się współistnienie zaburzeń ze strony gruczołów wydzielania wewnętrznego, podaje się preparaty hormonalne.

W przypadku zaawansowania gronkowcowych ropni mnogich pach i braku odpowiedzi na leczenie, metodą podstawową w jest postępowanie chirurgiczne, które polega na usunięciu chorobowo zmienionych tkanek i zastosowaniu przeszczepów skórnych na miejsca zniszczone w czasie zabiegu.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa