Eczema herpeticum

Eczema herpeticum należy do grupy chorób zakaźnych skóry i charakteryzuje się obecnością zmian pęcherzowo-ropnych. Dotyczy przede wszystkim dzieci ze schorzeniami alergicznymi skóry, typowy jest gwałtowny przebieg tej jednostki chorobowej.

Drobnoustrojami chorobotwórczymi są wirusy, najczęściej opryszczki, zatem należy chronić dzieci niedawno urodzone przed kontaktem z osobami chorymi na opryszczkę zwykłą.

Okres wylęgania zakażenia wynosi kilka do kilkunastu dni, częściej nieprawidłowości dotyczą dzieci, które nie zetknęły się w swoim życiu z wirusem herpes simplex (opryszczki zwykłej), mogą jednak pojawić się także u osób dorosłych z atopowym zapaleniem skóry.

Objawy eczemy herpeticum

Eczema herpeticum przebiega z wykwitami o charakterze pęcherzyków z ropną zawartością i pępkowatym zagłębieniem w części środkowej. Nieprawidłowości mają tendencje do grupowania się i zajmowania głównie okolic uprzednio dotkniętych przez zmiany zapalne.

Eczema herpeticum ma nagły początek, przebieg jest ciężki, obserwuje się podwyższoną temperaturę ciała, zwłaszcza u dzieci. U dorosłych nieraz obecne są nawroty choroby, jednak nie stwierdza się objawów o charakterze ogólnoustrojowym, a stan pacjenta jest na ogół dobry.

Rozpoznanie eczemy herpeticum

Eczeme herpeticum rozpoznaje się na podstawie typowych cech klinicznych choroby, podejrzenie nasuwa współistnienie stanów alergicznych skóry i pojawianie się wykwitów przede wszystkim u dzieci.

W procesie diagnostycznym eczemy herpeticum konieczne jest zróżnicowanie z piodermią lub zliszajowaceniem zmian alergicznych, które mają mniej gwałtowny przebieg kliniczny, bez występowania gorączki i pęcherzyków z pępkowatym zagłębieniem (ich pojawienie się wyklucza te jednostki chorobowe). Natomiast w liszajcu pęcherzowym noworodków pęcherze są położone bardziej powierzchownie i ulegają szybkiemu pękaniu, ponadto dominują objawy oddzielania się naskórka.

Leczenie eczemy herpeticum

Miejscowa terapia eczemy herpeticum opiera się na stosowaniu aerozoli lub kremów zwierających antybiotyki albo środki odkażające. Ogólnoustrojowo podaje się acyklowir w kroplówkach dożylnych i antybiotyki wykazujące szerokie spektrum działania na liczne bakterie chorobotwórcze.

Wdrożenie leczenia przeciwbakteryjnego eczemy herpeticum ma na celu zapobieżenie wtórnym infekcjom, które często współistnieją ze zmianami pierwotnymi. Ponadto stosuje się gammaglobuliny oraz preparaty zawierające witaminy z grupy B i C. Często terapia ma charakter przewlekły, tylko długotrwałe podawanie leków w niektórych przypadkach gwarantuje wyleczenie choroby.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa