Bowenoid papulosis

Bowenoid papulosis jest schorzeniem skóry wywołanym przez wirusa brodawczaka ludzkiego HPV 16, który również jest związany z nowotworami złośliwymi narządów płciowych.

Bowenoid papulosis cechuje się obecnością wykwitów grudkowych, które dotyczą przede wszystkim młodych osób, w obrazie histologicznym wykazuje się cechy raka śródnaskórkowego typu Bowena, ale o łagodnym przebiegu ze skłonnościami do samoistnego ustępowania.

Objawy bowenoid papulosis

U mężczyzn wykwity skórne mają charakter płaskich grudek zlokalizowanych na żołędzi, napletku i skórze prącia. U kobiet zmiany występują na wargach sromowych i w okolicach odbytu. Grudki są płaskie lub nieco przerosłe i przebarwione. Istotne jest, że schorzenie charakteryzuje się łagodnym obrazem klinicznym, ale histologicznie stwierdza się niepokojące onkologicznie cechy.

Przebieg bowenoid papulosis jest przewlekły i powolny. Tendencje do samoistnego ustępowania zmian dotyczą przede wszystkim mężczyzn, u kobiet czas trwania schorzenia może być nawet wieloletni, a u starszych może dojść do rozwoju nowotworów w obrębie wykwitów chorobowych.

U partnerek seksualnych mężczyzn chorujących na bowenoid papulosis z reguły nie stwierdza się nieprawidłowości w obrębie zewnętrznych narządów płciowych, ale czasem zmiany dotyczą szyjki macicy.

Rozpoznanie bowenoid papulosis

Rozpoznanie bowenoid papulosis ustala się w oparciu o cechy kliniczne wykwitów skórnych, typową lokalizację i charakterystyczny przebieg choroby. Pomocne jest wykazanie nieprawidłowości w badaniu histologicznym wycinków tkanek.

Rozpoznanie bowenoid papulosis powinno być potwierdzone wirusologicznie. W różnicowaniu bierze się pod uwagę występowanie drobnych kłykcin kończystych oraz liszaja płaskiego u mężczyzn, a u kobiet zmian barwnikowych zlokalizowanych w okolicach sromu.

Leczenie i rokowanie w bowenoid papulosis

W terapii bowenoid papulosis stosuje się płynny azot w celu zamrażania zmian oraz laseroterapię. Rokowanie w schorzeniu jest raczej pomyślne, zastosowane leczenie jest najczęściej skuteczne.

Poza tym bowenoid papulosis ma tendencje do samoistnego ustępowania. Gorsza prognoza dotyczy przypadków, w których doszło do rozwoju raka wychodzącego ze zmian pierwotnych.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa