Bliznowiec

Bliznowiec, inaczej keloid, jest guzem zbudowanym z tkanki łącznej włóknistej, powstającym w miejscu urazów (bliznowce wtórne) lub bez wykazania przyczyny (bliznowce samoistne). Przyczyną pojawiania się zmian są skłonności osobnicze uwarunkowane genetycznie.

Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi bliznowca są urazy (keloidy nieraz obserwuje się w miejscach blizn chirurgicznych lub oparzeniowych) i drobne zranienia skóry (np. powstałe w przypadku podawania szczepionek). Bliznowce mogą również rozwijać się jako powikłanie stanu zapalnego skóry, np. wykwitów trądzikowych.

Objawy bliznowca

Bliznowce przebiegają pod postacią twardych guzów włóknistych o podłużnym lub nieregularnym kształcie. Skóra nad keloidami jest gładka, matowobiała albo sinoczerwona, zwłaszcza w niedawno powstałych zmianach. Lokalizacja jest różna, w zależności od miejsca zadziałania urazu, czy innego bodźca mechanicznego.

Bliznowce samoistne najczęściej rozwijają się w obrębie klatki piersiowej i mają skłonności do samoistnego, powolnego rozprzestrzeniania się, w przeciwieństwie do keloidów wtórnych, pojawiających się na skórze zmienionej pourazowo. Bliznowce nie mają tendencji do samoistnego ustępowania.

Rozpoznanie bliznowca

Bliznowce rozpoznaje się na podstawie typowych cech zmian skórnych. Diagnoza nie jest trudna. Pomocne jest wykazanie zadziałania bodźca urazowego w miejscu wystąpienia keloidu. W różnicowaniu bierze się pod uwagę przede wszystkim blizny o cechach przerosłych zmian skórnych (nie tworzą one wypustek).

Leczenie bliznowca

Postępowanie terapeutyczne w bliznowcach wymaga kilkukrotnego i doogniskowego wstrzykiwania triamcynolonu w odstępach kilkunastodniowych. Na świeże i niewielkie zmiany stosuje się również opatrunki zawierające fluorowane glikokortykosteroidy (ważne jest osłonięcie zdrowej skóry) lub wyciągi roślinne, np. z cebuli.

W niektórych przypadkach konieczne jest wstrzykiwanie doogniskowe interferonu gamma, który wybitnie hamuje procesy syntezy kolagenu i włóknienie.

Mariusz Kłos

Bibliografia
  • "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
  • "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa