Bezoar

Bezoary to zbite guzy (kuliste twory) uformowane w żołądku z zalegającego w nim materiału. Fitobezoar to konglomerat włókien, który powstaje z włókien i resztek roślinnych, trichobezoar wiąże się z połykaniem włosów, występują również bezoary związane z połykaniem leków - farmakobezoary. Zjadanie włosów to trichofagia. Wszystkie bezoary są patologiczne, zwykle u osobników psychopatycznych, czyli z zaburzeniami psychicznymi.

Występowanie fitobezoarów u człowieka związane jest z położeniem geograficznym, szczególnie w strefach, gdzie w dużych ilościach spożywa się daktyle, orzechy kokosowe, selery, dynię, rodzynki, śliwki itp.

Bezoary występują wtedy, gdy istnieją warunki do zalegania treści, czy przedmiotów w żołądku. Są to: gastropareza cukrzycowa, zwężenie odźwiernika, bezkwaśność, stan po operacji żołądka. Resztki pokarmowe i inne materiały są zlepiane poprzez wydzielany w nadmiarze śluz.

Objawy bezoaru

Większość chorych nie odczuwa żadnych objawów związanych z bezoarem. Nieliczni skarżą się na nudności, uczucie sytości, zmniejszenie masy ciała, ból w nadbrzuszu. Bezoary o dużych rozmiarach często są wyczuwane w nadbrzuszu palpacyjnie.

Bezoary o większej ilości lub rozmiarze mogą powodować niedrożność układu pokarmowego, zmiany odleżynowe i krwotoki. Zwykle wywołują zapalenie błony śluzowej żołądka (gastritis) i dolegliwości z tym związane występują w przypadku pojawienia się bezoarów.

Bezoary można zidentyfikować w badaniu endoskopowym, bądź na zdjęciu po prześwietleniu rentgenowskim. Bezoar usuwa się poprzez zabieg operacyjny, gdy jest on duży oraz twardy lub podając środki przeczyszczające w leczeniu zachowawczym.

Żaneta Malec

• "Choroby wewnętrzne", Andrzej Szczeklik, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków