Achalazja przełyku

Achalazja przełyku jest chorobą, której etiologia jest wciąż niepoznana. Jej główną cechą jest upośledzenie motoryki. Nie jest obecna pierwotna fala perystaltyczna w trzonie, a dolny zwieracz przełyku nie jest rozkurczany. Bóle w klatce piersiowej oraz zaburzenia połykania są skutkiem rozlanego skurczu przełyku.

Domyślną przyczyną achalazji przełyku jest zaburzenie unerwienia mięśni gładkich przełyku. Przyczyną tego stanu jest zupełny brak komórek zwojowych w splocie warstwy mięśniowej oraz zmiany zwyrodnieniowe w gałęziach nerwu błędnego oraz we włóknach mięśni gładkich. Dochodzi do stałego tonicznego skurczu dolnego zwieracza przełyku.

Strefa dolnego zwieracza jest upośledzona, przez co rozkurcz przełyku nie jest możliwy. Postacią wtórną choroby jest schorzenie paraneoblastyczne, czyli np. rak żołądka lub rak odoskrzelowy.

Objawy achalazji przełyku

Głównym objawem achalazji przełyku jest dysfagia. Zaburzenie to rozwija się w czasie kilku lat. Trudności w połykaniu pojawiają się po spożyciu zimnych napojów. W ciężkiej postaci choroby pojawiają się bóle przy przechodzeniu pokarmu przez przełyk.

Niestrawiona treść pokarmowa cofa się. Achalazja przełyku upośledza stan odżywienia pacjenta. Pojawia się foetor ex ore (przykry zapach z ust). Jednym z groźniejszych powikłań achalazji przełyku jest zachłystowe zapalenie płuc.

Leczenie achalazji przełyku

Metody leczenia achalazji przełyku służą zmniejszeniu napięcia dolnego zwieracza przełyku oraz opróżnieniu przełyku z pokarmu pod wpływem siły ciężkości. Skuteczne jest mechaniczne rozszerzenie dolnego zwieracza przełyku w postaci zabiegu z balonem pod kontrola radiologiczną.

Można zastosować również leczenie chirurgiczne achalazji przełyku, czyli przecięcie warstwy mięśniowej w dolnej części przełyku.

Monika Kozak

Bibliografia
  • "Interna dla stomatologów", G. Oehler, W. H. Krause, wyd. PZWL, Warszawa
  • "Pediatria", B. Górnicki, B. Dębiec, wyd. PZWL, Warszawa